کد مطلب:22160 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:35

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

معناي ريا و راه علاج آن چيست؟

براي پاسخ به اين سؤال ابتدا به حقيقت ريا اشاره مي كنيم: ريا گرفته شده از رويت است و تعريف آن عبارت است از: طلب منزلت و مقام در قلب هاي مردم به وسيله عبادات و طاعات خداوند متعال. اين گونه ريا حرام است و سبب باطل شدن عبادت مي شود. شخص رياكار نزد مردم چنين نشان مي دهد كه مخلص و مطيع واقعي خداوند است در صورتي كه در حقيقت چنين نيست و بايد توجه داشت: اولا؛ تحقق ريا مشروط به قصد رياست. ثانيا؛ وابسته به داشتن غرضي از اغراض دنيوي نظير كسب محبوبيت، ثروت و رياست مي باشد. در علاج و درمان ريا عالمان علم اخلاق به عواملي اشاره كرده اند: 1) ريشه ريا حب جاه و منزلت نزد مردم است و آن را بايد ريشه كن كرد. 2) بايد ضرر ريا را شناخت كه چگونه قلب را تيره كرده و توفيق اصلاح نفس را مي گيرد و اعمال نيك انسان را نابود ساخته و تبديل به آتش دوزخ مي نمايد. 3) طلب جاه و مقام نزد خلق اظهار نياز نزد نيازمندان است؛ چه آنان نيز همه محتاجاني در پيشگاه خدايند و منزلت نزد آنان اندك سودي ندارد. 4) توجه داشتن به نعمت هاي اخروي و مقامات معنوي. 5) عادت كردن به عبادت پنهاني. البته در ابتداي مبارزه سخت است ولي با مداومت و تمرين آسان خواهد شد. براي آگاهي بيشتر ر . ك : «عجب و ريا» سيد احمد فهري. نكته مهم ديگر اين است كه نبايد از ترس ريا از عبادات و انجام حسنات دست كشيد، زيرا اين خود يكي از وسوسه هاي شيطاني است كه به اين وسيله انسان را از خدا دور سازد. بنابراين بايد كارهاي نيك را با جديت انجام داد و در عين حال بر دوري از ريا نيز مواظبت نمود و از خداوند بزرگ در اين باره مدد جست.